Sterker nog; ik kon niet wachten tot zij het zou zien. De avond voordat ik het haar zou geven, bouwde ik op de keukentafel een mini-studio'tje om er zelf mee te spelen.
- Links aan het statief zit een laserpointer bevestigd. Die richt zijn rode lichtstraaltje precies op het diamantje in de hand van het engeltje.
- Dat engeltje (ongeveer vier centimeter groot) zit op een prisma. Een glad halfronde bol die je ook goed als vergrootglas op vlak papier kunt gebruiken. Het ding is erg glad en het engeltje is per foto enkele malen van haar zeepbel afgekukeld. Toch wilde ik het niet vastzetten, al had dat met een klein drupje fotolijm best gekund.
- De ondergrond is een kleuter-speelstoeltje met een zwart doek eroverheen gedrapeerd. Links staat ook de enige gebruikte lichtbron, een halogeen bureaulamp. Aan de rechterzijde geeft een stuk aluminiumfolie op een houten plaat wat invullicht aan de donkere kant. Bij sommige foto's heb ik die reflectieplaat als achtergrond gebruikt.
- De camera (Pentax K7) staat met een 105mm macrolens (Sigma 105mm/f2.8) vast op statief.
En toen ging het engeltje weer keurig in het kleine zakje met het leuke strikje erop. Het plakbandje weer dicht. Want dit kadootje was niet voor mij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten