Het obstakel

Het kan zomaar gebeuren. Een obstakel op je pad. 

 

 Wat te doen?  Wachten tot het oplost?

Sommige obstakels doen dat. Niet alle.

Kun je er misschien doorheen?

Nee. En het gaat maar niet aan de kant. Lijkt wel of het obstakel belangrijker is dan de rest. Als je niet uitkijkt, word je vermorzeld door je barrière.

Je kunt proberen om er dan maar ómheen te gaan.

Of het met een uiterste krachtsinspanning op te tillen, opzij te duwen. Misschien lukt dat wel.

 Een obstakel wordt ook wel gezien als mogelijkheid om te groeien. Nou ja, je kunt er in elk geval op klimmen.

En dan - bovenop het obstakel - een dansje doen.

Gegroeid? In elk geval iets meegemaakt.

Anders kijken. Gewoon doen

Ik ga anders kijken. Dat belooft Else Kramer bij een jaar-cursus fotografie. Haar belofte geloof ik.

Waarom? Omdat ze doet waar ze goed in is, en weet waar ze over praat. Haar enthousiasme voor de fotografie is zo aanstekelijk, dat ik daar op afstand blij van word. Ik geloof dat ze echt zo aanstekelijk is. Elke dag weer.

Haar handelsmerk zijn foto's met lego-mannetjes erin. Die zet ze samen met haar dochter in elkaar. Zij maakt er een opstelling mee. Ze blijft dicht bij haar kern, en gebruikt internet (en andere social media) om anderen te betrekken. Dat vonkt.

Ik ben een face in haar crowd, een van de mailadressen in haar bestand. Ooit mailde ze de vraag rond welke categorie nieuwsbrief-mails 'ik' wilde ontvangen. Mijn antwoord: zet mij maar in de groep die "alles" wil ontvangen.

En nu ga ik me een jaar laten inspireren. In een interactieve cursus, met Facebookgroep en al, feedbackrondes (en les in goed met feedback omgaan) en elke maand een cursus-bijeenkomst. Eindelijk weer eens een cursus waar ik me echt op verheug.